Ölümsüz kahramanlara

Cephede bekler kahraman asker
Nice analar kuzularının yolunu gözler
Düşmanların ellerinde mermiler, tüfekler
Bu aziz vatanın yavrusunu şehit etmek ister

Kına yakarlar analar kuzularına bile bile
Vatana, millete kurban gitsin diye
Daha bakmaya kıyamadığı yavrusunun şehit haberine
Ağlar bütün analar “Kınalı kuzum nerede? ” diye

İki yüz elli üç bin aslan yatıyor bu vatanda
Kolay kazanmak olmadı hiç, katıldığımız her savaşta
İki yüz yetmiş altı kiloluk mermiyi kaldırdı bir çırpıda
Hiç zorluk olur mu bu vatanın aslanına?

Şehitlik kutsaldır nasip olmaz her ana kuzusuna
Bu aziz millet asla minnet etmez düşmanına
Ben ölmedim! Yaşıyorum, ağlama ana
Ant içtik bir kere bu cennet vatanı kurtarmaya

Ölümün yağdığı yerde savaşmışlar onlarca sene
Olmadık hiçbir zaman düşmana kul, köle
Yürek mi dayanır vatanı için canını veren yiğit’e
Şehit olmuş asker, sarılmış var gücüyle tüfeğine

Genç yaşlı dinlememiş gelmişler vatanı kurtarmaya
Kahramanların yürekleri yanıyordu vatan aşkıyla
Dillerinde tekbir yürüyorlardı düşman ordularına
Dur demek olmaz bu vatanın yiğit evlatlarına

Razı olmuşlar birkaç arpa tanesine
Vatan için yalın ayak yürümüşler karda, tipide
Ulaşmışlar Yaradan’a, en güzel makama ŞEHİTLİĞE
Bırakmadılar bu cennet vatanı düşman askerlerine….