Ölümsüz iyilik Şiiri - Davut Arslan

Bu kadar iyi olmak zorunda mıydın?
Bize yaptığın tek kötülük iyiliğin di
İyiler gidince,kalanlara çok kötü oluyor
İnsan,dünyada hiç iyilik kalmadı sanıyor

Seni aramadığım günler olurdu
Düşününce canımı yakıyor
O günlerin acısını çıkarıyorum
Tüm benliğim ,şimdi seni her gün arıyor

Yüzünü arıyorum kapalı gözlerimle
Sesini arıyorum onca gürültüler de
Silüetini arıyorum kalabalıklar içinde
Tam buldum derken ,birden kayboluyor

Gölgeni arıyorum sokak sokak,
Yürüyor gibisin bir adım önümde
Hani o köşeden dönüp gelişin nerede
O köşeye her baktığımda hayalin canlanıyor

Resmini arıyorum albümlerde
İsmini arıyorum resmi belgelerde
O karmaşık kağıtların içinde,
Bazen imzan denk geliyor

Seni arıyorum her okuduğum yazıda
Sözlerini arıyorum satır satır her kelimede
Konuşmak güzel eski dostlarınla,
Onlardan, sohbetinin kokusu geliyor

Bayramlarda ellerini arıyorum
El izlerini arıyorum dokunduğun eşyalarda
Senden bir iz arıyorum her yerde
Seni aramak bana iyi geliyor.