Ey,ölümsüz insan!
Bir zamanlar senin gibi
Niceleri yaşadı...
Ve onlar da kendini
Ölene kadar,ölümsüz sandı!
Ey,ölümsüz insan!
Onların da malları,mülkleri
Nice tutkuları vardı;
Ve onlardan geriye
Mezartaşları kaldı! ..
Ey,ölümsüz insan!
Onlar ki ölümsüz tarafını
Ölmeden tanıdı...
Ve onlardan geriye
Canları kaldı! ..
Kayıt Tarihi : 24.8.2008 15:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TEBRİK EDİYORUM
İnsan 2
Bilinmez nelere gebe yarın.
Bir sancıdır tutmuş
iliklerimize kadar
hüzün ve göz yaşı.
ömür dediğimiz şey
bir varmış bir yokmuş misali
lakin bu da kesmez bizi
uzaylılar izlese diyorum
gökyüzünden bizleri
nasıl anlayacak nasıl?
anlatacaklar bizleri.
yaşamak vede yaşatmak adına
sürekli öldüren bizleri
Kelimeler kifayetsiz
sözün anlamı yok biliyorum
su yatağında akar
ölüm gibi kaçınılmaz.
ama acıtır işte içimi
böyle umarsız durmak
.
Ey! niye geldiğini ve;
Nereye gittiğini bilmeyen
insan!
öyle zor ki
seninle yaşamak
neden bu kadar karmaşık
bu kadar bencil bir yanın
neden zor gelir?
senin olmayanı paylaşmak.
kelimeler kifayetsiz biliyorum
su yatağında akar
ölüm gibi kaçınılmaz
biliyorum amma yinede;
acıtır içimi böyle yaşamak.
Haluk Serdar
konu insan olunca ses vereyim dedim dizelerinize teşekkürler güzel şiirdi.
TÜM YORUMLAR (7)