Cenklerin hüküm sürdüğü bu çelikler çağında
Bir umut çiçeğiydin adeta.
Ansızın gelen kuşların kanadı muştu yüklü.
Ne ilk ağlamasıydı kirpikli kuyuların ne de son matemi.
Sarp kayaları döven katran karası deniz,Uzanıp sonsuzluğun ovalarına seni diliyordu.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta