Ölümsüz Aşklar Şiiri - Bilal Bildik

Leyla mı kaldı seveyim
Mecnun mu kaldı olayım
Keremim düştüm çöllere
Aslım yok ki bi çare
Aşk etti her sözümü bir şiir
Beni kör eden bu aşk değil midir
Yunus gibi oldum bir şair
Eller nerden bilecek kadir
Bu derdi geride kalan bilir

Ferhat dağları delmiş derler
Şirinin adını ezberlerler
Meğer birbirlerini çok severler
İkisini yan yana gömerler
Yıllarca onları överler
Tahirin duası kabul olmuş
Zühresi onunla beraber solmuş
Bu hikaye de ölümle son bulmuş
Demek gerçek aşkın sonu yokmuş

Yusuf korkar hep Allah'tan
Züleyhanın aşkı başlar yasaktan
Bilir Yusuf herşey gelir haktan
Atar onu zindana herşeyi yaratan
Züleyhadır ortalığı bir birine katan
Onada doğruyu gösterir yaratan
Toprakta niceleri var öyle yatan
Anlamaz aşka sıradan bakan
Ne aşklar yaşamış seninde atan

Seni seviyorum diyenler gitti
Üstünden nice zaman geçti
Bana bu kadar vefasız yetti
Kalan ben aşka tövbe etti
Gidenler hep yüreğimi deşti
Şair der bu şiir de burda bitti