Gönül bu onu çekemezsin ki hizaya diyete
Vaz geçmez bilmez onu almışsa niyete
Elbet bir gün biz göç etsekte ebediyete
Hiç bir zaman ölmez çünkü ÖLÜMSÜZ AŞK
Gönül denen yerdir onun yuvası ini
Mecnun, leyla, kerem, aslı etti kimini
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta