Gönül bu onu çekemezsin ki hizaya diyete
Vaz geçmez bilmez onu almışsa niyete
Elbet bir gün biz göç etsekte ebediyete
Hiç bir zaman ölmez çünkü ÖLÜMSÜZ AŞK
Gönül denen yerdir onun yuvası ini
Mecnun, leyla, kerem, aslı etti kimini
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta