Ölümsüz Aşk Şiiri - Vedat Koparan

Ölümsüz Aşk

-Buluşulunca sevgide, yaşanır en güzel anlar o sevgiyle birlikte/ An gelip sevgi bittiğinde, başlar sorgular böylemi olur ayrılıklar, böyle mi olur kopuşlar / Ayrılığın yaktığı ateşte,Kimin içini kaplar volkanik dağlar /Biter bazı sevgilerde, yeryüzünde yaşam sürdükçe /Bitmez bazı sevgiler, gözlerimin rengi gözlerim /Ömür ömrümdür sürer ömre bedelde-

(Bir boşluğun yetersizliğinin çemberinde/ gidip gelmeler, gelmelerde dönmeler/ gidipte gelmemeler /özlem biriktirmeler, yaşamak varken düşten gerçeğe /istencin doruğunda, bir ömre sığdırmak isteğimiz ne varsa / yarım kalan düşlerde/var oldukça sürüyor çözülesi yaşam denen bu bilmece/ içim zifir karası, geceler zindan yarası /yokluğun tamlanacak sen günüm ömrüm gelince)

Çok uzun zamandır
Bir yalnızlık şarkısıydı yaşamım
Büyük bir boşluktu içinde yaşadığım
Sen gelince
Seni tanıyıp seni yaşadıkça
Büyüdün benliğimde
Alıp kattın beni kendine
Öyle bir savruldum ki
Ne aklım kaldı başımda
Nede ayaklarım
Kesildim nefessiz bir rüzgârla
Uçtum gittim havalarda
Bilmez oldum kendimi
Sana kurdum yönümü
Aşk zamanlı zamanlarla
Kayboldum gittim
Senin girdaplarında

Uzun yılların bekleneni
Sen miydin?
Boşluğumun nefesi
Bilemezdim
Bir bilsen
Nasıl sevdim

Sen sevgi sağanağım
Fırtınalar kaçağım
Beni benden alan
İçimin tufanında
Benliğimde sönmeyen
İçre içre yanan bir ateşsin hala

Delikanlı baharlar eşliğinde
En alasından gençliğin ateşiyle
Azda olsa yaşadık değil mi?

Senli özlem çiçeğim
Solmadın yüreğimde
Bendesin
Nevbaharlar eşliğinde

Bir varsın bir yoksun
Şimdi sağılır
Vurgun yoksun anılar
Kör zamanın saltanatında
Koşuyorum seninle sensiz
Boşluğun kulvarlarında

Savruluyor gelincik rüzgârsız
Olmuyor lanet yaşam
Ne gamsız ne tasasız
Sensizlikte her şey tatsız

Bitmedi…Sevgiler