Ölümsüz Aşk Şiiri - Hikmet Yakışır

Ne sevgiydi yaşadığımız,
Sarıldık mı birbirimize,
Ayrılmak aklımıza gelmezdi.
Koklaşırdık uzunca,
Öpüşürdük dakikalarca.
Nasıl bir aşktı bu,
Var mı böyle bir sevgi.
Bilemiyorum.
Ölümsüz aşk gibi.

Ömürlük bir aşktı bizimkisi,
Hiç bitmeyecekmiş gibi.
Doyasıya yaşadık,
Ölümsüz aşk gibi.
Kalbimizle,
Beynimizle,
Ruhumuzla.
Doymak bilmeyen iki kişi,
Sevgiye ac,
Aşka muhtaç.

Bitmeyecekmiş gibi hoyratça
Kullanmıştık o cümleyi.
Seni Seviyorum diye.
Hiç tükenmeyecekmiş gibi,
Sunuyorduk sevgimizi.
Ölümsüz bir aşkla.
Işıl ışıl gözlerimiz,
Delice çarpan kalbimiz.
Bitmesini istemediğimiz.
Ne geceler yaşadık biz.
Yıldızlar şahidimiz.

Ve gün geldi tükendi,
Bitmeyecek sandığım sevgisi.
Başkası oturdu belki,
Kalbindeki taht’a
Seni seviyorum cümlesi,
Anlamını yitirmişti onun için.
Ara sıra kullansak da,
Sarılsak da.
Eski hazzı duymasak da,
Benim için bitmedi,
Hiç bitmeyecek,
Ölümsüz aşk bu.

(08 Temmuz 2003)