Metis sadece iyiydi..
Onu içine hapsetti Zeus.
İçinde güneşi taşıyan Metisin aydınlığında,
Zeus günbegün kararıyordu.
Demir ve Ateş Tanrısına kendi alnını baltalatan,
göklerin korkak efendisine benziyordu adam.
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Adam anladı ki,
İnsan sevildiği sürece tanrıydı,
Ölümsüz kılan sadece aşktı.
Harika bir şiirdi...belkide okuduğum en gerçek anlamlı şiirlerden biri...uzun söze ne gerek...güzeldi...kutluyorum...
saygılarımla...
Güzel bir anlatımı konu iyi secilmiş kutlarım selamlar saygilar efendim
Adam anladı ki,
İnsan sevildiği sürece tanrıydı,
Ölümsüz kılan sadece aşktı.
Emeğinize sağlık.Çok güzel olmuş şiiriniz.
T E B R İ K L E R
elleri dal,
gözleri denizdi.
Bir asır geçti...
Adam özledi..
Begeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 35 tane yorum bulunmakta