Metis sadece iyiydi..
Onu içine hapsetti Zeus.
İçinde güneşi taşıyan Metisin aydınlığında,
Zeus günbegün kararıyordu.
Demir ve Ateş Tanrısına kendi alnını baltalatan,
göklerin korkak efendisine benziyordu adam.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Ölümsüzdür aşk...ama aşk...
Şiirinizi
begeniyle okudum
Gören yüreğinize saygılarımı sunuyorum.
SAYGIN KALEMİNİZİ KUTLUYORUM
bazı şiirler vardır.
okursunuz, bittiğinde bir devrin tükenişi gibidir haliniz.
tekrar okursunuz ve her okuyuşta farklı bir çağ başlar içinizde.
İşte böyle bir şiir okumak istiyorsanız Ümit Uzunhasanoğlu'ndan Ölümsüz Aşk şiiri çok doğru bir adres olur.
Yürekten kutluyorum Ümit hanım
Ateş ve kanda bıraktığı kadın,
Onun ölümüne ağlamaktaydı.
Çırpındı kadının gözlerinde,
ellerinde ve saçlarında.
Görmedi kadın..işitmedi..
Bakışları buzdan, kalbi soğumuş demirdi.
Adam anladı ki,
İnsan sevildiği sürece tanrıydı,
Ölümsüz kılan sadece aşktı.
kutlarım
yüreğiniz hiç incinmesin
böyle güzel eserleri
bizlere sunduğun için
doyulmaz bir paylaşım
yürekten alkışlıyorum
sen sevgili kardeşimi kutlarım
başarılarınızın devamını dilerim
yüreğinize sağlık kaleminizi kutlarım...
Ölümsüzlüğün anlatımı ancak bu kadar olur.
Müthiş bir kurgu. Yüreğinize sağlık. Tebrikler......
İnsan sevildiği sürece tanrıydı,
Ölümsüz kılan sadece aşktı.
söz sustu,fazlasına ne gerek var
kutlarım
namık cem
Bu şiir ile ilgili 35 tane yorum bulunmakta