Ölümsüz Aşk Şiiri - Şair Talatca

Ölümsüz Aşk

Bıktım artık hayattan,
Bıktım…
Vazgeçtim her şeyden ben,
Kahroldu evren…
Yıldızlar ışımıyor geceleri
Güneş aydınlatmıyor artık bizi
Eskisi gibi…
Bu ömrü kim reva gördü bana?
Böylesi kapkara bir talihi? ? ?
Bilmiyorum, bilemiyorum…
Hayalin gözlerimde zifir gecelerde…
Mutluyduk bir zamanlar,
Koşardık kırlarda, uçarcasına,
El ele, göz göze
Yaşam; daha bir güzeldi o zamanlar…
Ne oldu birden bire aşkımız?
Öldü mü dersin?
Sence belki…
Oysa benim için…
‘Artık onu sevmiyorum, benim için öldü o’ demişsin.
Unuttun mu?
Unuttun mu?
‘Seviyorum! hiç unutmayacağım’
Dediğin günleri unuttun mu?
Tut ki unut, öyle olsun
Ben unutamam ki…
Nişanlanmışsın,
Evleniyormuşsun
Kahretti beni duyduğum an
Yıkıldım, çöktüm
Bayılmışım…
Bembeyaz bir hastane odasında ayıldım,
Dört dönüyordu doktorlar etrafımda
Sen yoktun…
Sıkıldım,
Kaçtım hastaneden.
Avare dolaştım sokaklarda…
Farkında değilim,
Ayaklarım, seninle dolaştığımız yerlere götürmüşler beni
Bir telefon kalbini gördüm, girdim
Farkında değilim,
Senin numaranı çevirmişim bilmeyerek.
Bir erkek sesi ‘Kimi istiyorsunuz? ’
Kahroldum! ! !
Bir kat daha kahroldum! ! !
Ne diyebilirdim ki?
Telefonu kapadım…
Farkında değilim
Sizin sokağa gelmişim,
Kapınızın önünden geçtim.
Cama gölgeniz vurmuştu…
Bir sen, bir o
Kolların boynunda…
Yıkıldım…
Farkında değilim,
Ayaklarım Sarayburnu’na getirmiş beni
Fırlatıyorum kendimi
Ölmüşüm…
Oysa aşkım yaşayacak EMİNİM…

Şair Talatca
Kayıt Tarihi : 20.4.2009 14:01:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Şair Talatca