Ölümsüz Aşk Şiiri - Cemal Şimşek

Ne kadar yıl geçti aradan,
Daha düm gibi hatıralar.
Otuz yıl mı? desem otuzbeş yıl mı?
Ölümsüz aşkımızdan geride kalan.

Bir hazan mevsiminin akşamın da
Sokak lambalarının loş aydınlığın da
Ölümsüz bir aşk doğmuştu kainat'ta
El ele göz göze ne dua lar etmiştik tanrıya
Bu aşk bitmesin,sürsün ölüme kadar.

Ölümüne sevdik birbirimizi,
Perçinledik evlilik le beraberliğimizi.

Yeniden başladık hayata,el ele beraberce
Aşkımızı ekmek yaptık,sevdamızı katık
Bu uzun hayat mücadelesin de
Çalıştık,çabaladık,büyük emekler verdik,
Boyumuzdan büyük dört çocuk yetiştirdik.

Yıllar sonra dönüp baktım arkama,
Ne aşk kalmış ne de sevda.
Ekmek yapıp,katık yapıp bitirmişiz
Dönüşmüşler dostluğa,arkadaşlığa.

Akşam evime geldiğim de kapıya köpeğim koşuyor
Çocuklarımız hoş geldin baba diyor.
Ölümsüz aşkım,kara sevdam,eşim
Ya şiir yazıyor,ya okey oynuyor.

Şimdi hesap soruyorum geçen yıllar dan,
Hani ölümsüz aşkımız,bitmeyecekti sevdamız.

Geçen yılları geri getirebilseydim eğer,
Her gün işten eve döndüğüm de
Kapıyı anahtarım la açmazdım.
Her akşam kahve mi yudunlarken
Bir aşkım olurdu göğsüme yaslanan
Bir it gibi titremez dim sabaha kadar
Yartısı boş kalan yatağım da..
Sabah öpücüklerle uğurlayan,
Bir sevdam olur du en azından.

Ölümsün aşkı sormayın,
Sormayın ne olur bana.
Yalan yalan billahi yalan
Ne Leyla ile Mecnun,ne Kerem ile Aslı
Bunlar masallar da kalan aşklardan.
Gerisi yalan,yalan yalan.
Yalan...................................