Ölümsüz
Ben sonbaharın ilk günü, sen dünsün.
Kelimelerden boğazıma düğümsün.
Düğünsün bazen, bazen ölümsün.
Ömürsün umuda, ecelsiz ölümsüz.
Sana çıkar her yol, her şehirde sen varsın,
Gece ikide saran sessiz efkârsın.
Gurbette diyar, hapiste yarsın,
Kerem et, bari gözlerin kalsın
Sesin silindi çoktan hatırımdan,
Eksiliyorsun artık her satırımdan.
Yokluğun canıma bıçaklar batırır da,
Çıkamam beni bıraktığın çadırımdan.
Ben sonbaharın ilk günü, sen kışsın,
Uçurum dibinden aşağı bakışsın.
Karlı yollarının içinde sıkıştım,
Ben yolun başı, sen çıkışsın.
Kayıt Tarihi : 4.9.2025 01:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!