Ölümsüz Şiiri - Sevda Sevgi Laloğlu

ÖLÜMSÜZ

İki binli yıllarda tanıdım onu
Sesindeki hüznüyle yıkadım beni
Garipliği sözlerinden süzerken
Bir kelimenin mânâsında çıkardım bini

Güneşli bir İlkbaharın iki bin yedisi
Ruhumun damlarındaki haylaz kedisi
Hangi ses hangi akort düzgün gelecek
Söyler misin şimdi bana can ebedîsi

Sana bu satırları ağlayarak yazıyorum
İçimde katre katre duygular diziyorum
Ağıt koymadım ismini bağıtsın hâlâ
Unutulmamak üzre soluma çiziyorum

İki binden sonrasını mîracım yaptım
Sen bir ah ettiğinde ben burdan koptum
Her ezgi de her şarkı da sesinden tuttum
Anlamın en güzelinde derinden battım

Puslu bir kış gününün iki bin dokuzu
Duygumun camlarındaki alaz dikizi
Hangi es hangi dekart yazgın kalacak
Söyler misin şimdi bana bu Cumartesi

Sana bu satırları boğularak yazıyorum
İçimde katla katla kağıtlar üzüyorum
Ağıt koymadım ismini sağıltsın hâlâ
Unutulmamak üzre yoluma diziyorum

İki binden sonrasını mor ağacım yaptım
Sen bir vah ettiğinde ben burdan kaptım
Her sezgi de her burku da izinden gittim
Bağlamın en güzelinde yerinden bittim

İki binli yıllarda tanıdım onu
Sesindeki hüznünde ben idim konu
Garipliği şimdi bana yüklerken
Ölmeyecek bir sevgiydi giydiği tonu
Ölmeyecekti olamazdı sevginin sonu ...

[ Sevda Sevgi LALOĞLU ]