ölümsüz
hep uçmanın özlemi ile yaşadık
zaman içinde uçup giderken hayat
ne dağlara hasretle baktık zirvelere
ayaklarımız değdiği yerleri görmezden
su kuşları derelerden uçup kanatlarında
damla damla sular süzülürken sessiz
gözlerimizden süzülen ne damla yaşlar
uçup gitti yitirdikerimizin ardı sıra
sevdalarımız aşklarımız yarenlerimiz
göçüp giderken bir bir ellerimizden
heh uçmanın özlemi ile yaşadık
üç günlük dünyadan uçup giderken
dünyamızda evrende bir uçan nesne
bizler hayattan gelip geçen yolcular
ayaklarımız dünyada o ise bilimmez boşlukta
bir gece bir gündüz aldatmacası ile
uçurup götürdüğü nice canları hesapsız
biz uçarken üstümüzde uçan mehtaba
uçmak üzerine ne şiirler ne besteler yaptık
gelip gidenden habersiz sahiplendiklerimizle
tek sermayemiz her seferde uçup giden nefes
sonuncusu ile uçup yoklara karışımanın sırrı
bilipte bilmezden geldiğimiz tek gerçek
uçarcasına bir zaman diliminde pervasız
bir yerler bastığını sanarak sanki ölümsüz
hep uçmanın özlemi ile yaşadık
Kayıt Tarihi : 15.7.2010 00:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!