ışıksız bir kuytuda
sevgim emzirdi zamanı
zamana güç verdim
sen yüreğimde filizlendiğinde
gem vurdum öfkesine zamanın
iple çektim mutluluğu
ve seni
güneşle saklambaç oynardık seninle
karanlıktan her çıkışımızda
zamana yakalanırdık
sarmaş dolaş
ürkek aşkımız
gömülü kalırdı gecede
zamana saygısından
ışıklandırdı zaman ağacını aşkımız
gecelerden gün ekledik gündüze
yeni güneşler serpiştirdik gökyüzüne
çoğalttık zamanı seninle sevgilim
biri karanlığa teslim olurken
diğeri mutluluğu bulmalara sevgilim
koştuk nefes nefese
geçmek için zamanı
temiz öfkesiz bir yürek kuşandık
sevgimiz yuva yaptı yıldızlara
artık zaman bizi tutamaz sevgilim
zamansızlıklar harmanındayız
alnı ak gökte
yüreği pak güneşte
ölümsüz
Kayıt Tarihi : 29.7.2006 22:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysi Tural](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/29/olumsuz-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!