Çölün bu kavurucu kızgınlığın da
Kim bilir ne güzeldir ölüm
Su ararken ırmak olur taşar her bir yanın
Rahmet bolluğuna tutulur kanayan yaraların
Kızgın çölün tam ortasında
Başka bir sürgün bekleye durursun
Aşkın heceleridir ateşi gülistana çeviren
Bin bir kilidin anahtarıdır yürekler
Hasretin coşkusuyla bir gece sıcaklığında
Bir seher vakti kasıp kavuran soğukluğuyla
Kim bilir ne güzeldir ölüm
Ölümü kül eden ah dan sonra
Ölümsüzleşmiş cana ne yapsın ki ölüm
Kayıt Tarihi : 6.8.2014 18:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
