ben seni anlamam
anladığımı sanırım sadece
uçurtmanın ipi kopmuş bak
savruk bir rüzgâra bırakılmışsın
yağmura
tipiye
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
o malûm gruplarda isteksiz mesajları açarken 'şiir sitesinde şiire rastlamak ne zor' diye düşündüğüm için hayıflandım kendime. aramak, seçkici olmak gerekliliğini bir an için unutmanın ne kadar kötü olduğunu böyle şiirleri 'içtikçe' anlıyorum. böyle şiirlerle karşılaştıkça gıpta etmenin yanı sıra 'nazire yazmak gerek' diyerek bir bencilliğin içine düşüyorum.
şiirin adı (başlığı) dahi derin bir şiir olmuş kendisine nazire yapan.
teşekkürler usta....
Bu kadar güzelliği bu satırlara sığdırmayı başaran beyninize, yüreğinize ve ellerinize sağlık... Bütün duyguları bu kadar yoğun yaşayan sizin gibi değerli insanları örnek almaktan mutluluk duyuyorum... Hüznün yarattığı bu estetiğin şiirlerinizden hiç eksilmemesi dileğiyle... Sevgiler (Melih Coşkun)
selam olsun,
Naime hanım harika bir şiir..
Anlamak ve anlatmak ama her halukarda anlaşılmayı bekleme alışkanlıklarımız, bizler hep bunu yaşarız...
Biz olamayışımız ve benlik tutkularımız ,acılarımızı arttıranlarımız...
Ve ÖLÜM
hayata kırgın baktığımız an hep hatırladığımız...
Oysaki her zaman:
mutluluk kadar, sevgi kadar, acı kadar,hüzün kadar
kol kola , omuz omza olduğumuz...
Her dem yeniden daha çok umutlarla dolabilmek ve uçutmaları yükselenler içinde olabilmek arzuları ile...
'mutlu olmak iyi bir sey mi?' Saglıklı ya da normal sayılmak rahatlık ve mutlulukla paraleldir der ismet özel ve şöyle devam eder şair, 'saglıklı kabul edilen insanlar aslında dinamizmi terketmis ve dünyada olup bitenler konusunda bir razı oluş içine düşmüş insanlardır; ancak hastalık konusunda bir takım kaygilarımiz ve endişelerimiz varsa o zaman insan olmamızla alakalı bir duruma daha cok yaklaşırız'
sonra nazımın dizeleri geliyor aklıma: ' ne ölümden korkmak ayıp ne de istemek ölümü'
Naime erlaçinin bu şiirinde mesela son bölümünde bir ölümü isteyiş yok bir isyan var,her şairin içinde isyan olmalı,yani biz olamıyoruz,yaşamın sahteliklerine baş kaldırıyorum,bencil olduğumuzu söylüyorum,eğer bütün bunlardan sıyrılamıyorsak ve beni anlayacak birileri yoksa ölsem dahi iyi,yoksa yaşamanın ne anlamı var ? Bu bir isyan ve serzeniş şiiri... Ve harika şiir çok profesyonelce...
acıyı bu denli yoğun hissettiren ve ölümü sevdiren bir olay yaşanarak bu şiir yazılmış ise dilerim böyle bir olay yaşanmaz olsun, yaşanmadan yazılmış ise heryerden uzak olsun, ama şiiriniz 'Ah Nijad' şiirine götürdü beni
Allah korusun, siz daha uzun zaman ucarsiniz. sizi sadece ben anlarim, bunu unutmayin. Deliyim doluyum ama kuyuya bir tas atarim kirk akilli cikaramaz. Ne surlara terk, ne mazinin tavan arasina.. Nede ugursuz bir zaman birakilirsiniz. Yeter ki siz ona sahip cikin, bu sahaser dizelerle.
Yine o naime sozlerle, derinlere indin....ruhuna saglik...
Ben bahaı beklerken şiirlerinizde, siz yine ölümü kondurmuşsunuz dizelerinize... 'katmerlisinden bir ölüm' kara kışı çağrıştırdı bana.. Oysa mevsim bahar; ölmelerin değil, doğmaların, yenilenmelerin zamanı!.. Sakın kendimi yanlış ifade etmiş olmayayım.. Şiirinizin güzelliğinden yana değil kaygım.. Tam tersine, YÜREĞİNİZE SAĞLIK!.. Ama ne olur; dizelerinize de bahar gelsin artık!..
@}---;--
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta