uğrun uğrun uğradığında
alaz alaz bir yangın sarar ortalığı
içimde önce bir gül tutuşur
ardından katlanmış hüzünleri
ütüler zaman
aniden
sular köpürür
pencereler çarpar
firtına eşiğinde
dudağında karanfil
bir serçe düşer yüreğime pır pır
gece uyur kapımda gündüz kıvranır yatağımda
tüm sesler çekilir kulağımdan
renkler silinir gözümden
sonra
ölümlü bir düşe uyanır kalbim
önce bir hoşluk ardından yorgunluk
çöker ruhuma
fazla takılmaz
sessizce kaçak bir yolcu gibi çekip gidersin
kırık aynalarda suretin kalır ahraz bir güneş gibi
artık ne doğarsın ne batarsın
bense
zindanlarda ateşlerde
kör kuyularda dilsiz
kızgın çöllerde
susuz
akrep sokmuş yılan ısırmış ağır kanamalı
kanadı kırık yüreği parçalanmış
artık iflah olmaz
yaralı turna
geride kalan
karınca ağıdıyla yüzümü yıkayan zamana
sırrını dökmüş aşka yenik zaman yolcusu
adımsa geçmişle gelecek arasında
mezar taşına kazınan
unutulmayacak
tek bir kelime
-ölümlü
.......................
24082024
16:32
Kayıt Tarihi : 25.8.2024 00:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!