Kefenimi geçirir gibi boğazımdan, giyiniyorum kıyafetlerimi son
kez.
Ben kendi kendimin idam mahkûmuyum.
Son kez bakmak istiyorum evime önce, sonra bakmadan
yürüyorum.
Çünkü biliyorum, insanlar geri dönmeyeceği bir yerden giderken,
arkalarına bakmazlar.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta