Olumlu Olumsuzluk

Olmayan adam, kör saatte uyanır bir yandan hapşırarak
Göz kapakları ağır, gözleri haykırır korkak korkak
Boşluğa dalmış gözlerinin uykusunu zor bastırmak
Kolay gelmez ruhuna, bayat rüyalardan öylece kaçmak

Rengi kaybolmuş buluttan düşen yağmur damlaları
Ulaşamıyor yeryüzüne damlaları sanki keşilmiş damarları
Hiç sevmez ters yöne esen inatçı lodosları
Daha uygun geldiğini düşünür tarafsızlıkların tarafları

Yürüdüğü yollar en az enkaz kafası kadar bozuk
Tozları yutar, kuru öksürüğü bağırır boğuk boğuk
Hayata, en az soğuktan buruşmuş elleri kadar soğuk
Küfürlerini savurur etrafa, duyan sadece korkak bir korkuluk

Olmayan yerlerin manzarası hiç yoktan biraz az
Oğlunun isminin hazır beklediği durak bir nevi enkaz
Kimseye benzemeyecek oğlu güneş kadar inanılmaz
Anlayamadım nasıl olur, olmayan adamın olmayan hikayesi olamaz

Gece saat iki elli dört, açılmaya direniyor yorgunlaşan gözleri
Geçiyordu zaman umarsızca, aklına geliyordu geçmeyen o geceleri
Hemen dikilmişti ayağa, yatıramazdı onu kendine ait sebepleri
Rahatlamaz içi okumazsa şiirlerden birkaç dağınık dörtlükleri

Olmayan adamın hayatını tazelemesine engeldi sanki gelecek
Malesef ki benzersiz oğlu, umutla beklediği yere gelemeyecek
Geleceğinden habersiz, hiç bıkmadan sonuna kadar bekleyecek
Belki oğlu gelecek, hayat onun beklediği gibi geçmeyecek

Beklediği yer değişmiştir, uzaktadır görünmeyen duraklar
Saçma gelir herşey aynı sağır şehre bağırmak kadar
Sanki hiç yokmuş gibi şuan hiç olmadığı kadar
Sinirlendirmeye yeterdi birbirinden tuhaf olumlu olumsuzluklar

Temmuz- Ağustos 2013