Ölümlü diyar Şiiri - Mehmet Aydemir

Ağaçlarıyla, çiçekleriyle
Yaşanan günahları, sevaplarıyla
Üstündeki küçücük gecekonduları
Göklere eren gökdelenleri
Yarı kesik minareleri
Vapur misali tüten ciğerleri
Yelken açıp...
Limanları terk eden gemileri
Asi ruhlu beyinleri
Sevda ile yanan gönülleri ile
Saymakla bitmeyen ayıpları
Küfrü konuşma adabı edinmiş insanları
Yalnızlığı içinde yaşayan çocukla
Güzel sözleri rüzgarın kollarında
Aşk ateşini bırakmış gün aydınlığında
Umutları biriktirmiş gündüze
Gecelerde yaşar ruhun temizliğini
Tartışmalar bir musiki
Yaşam duvardaki bir portre
Günahların biriktiği mavi deniz
Ya evlerin arasından,
Tek tük yükselen çam ağaçları
Simgeler özgürlüğü...
Çirkin denilen yüzün arkasındaki
O muhteşem güzelliği
Kim arar dersin?
Bu ölümlü dünyada....

Mehmet Aydemir 11.02.97 s:17:55