Olumlu Bakmak Şiiri - Ramazan Ateş

Zengin ailenin şimarık çocuğu değildim. Babam ele muhtaç olmadan kendi yağıyla kavrulan orta halli birisiydi. Çocukluğum kuzu koyun gütmekle, bahçede büyüklerime yardım etmekle geçti. Derken okul hayatı ve okulun hemen sonrasında hiç ara vermeden genç yaşta başlayan devlet memurluğu, derken askerlik.

Çocukluğumdan başlayan belli bir terbiye ve disiplinle geçen gençlik döneminin ardından aile sorumluluğu bindi omuzumuza ve bununla birliktede mensubu olmakla gurur ve şeref duyduğum Türk-İslam ülküsü davasının hizmetkarlığı benim başı boş, şimarık ve nemelazımcı olmama engel oldu,bunun yanında bana hep bir disiplin, ölçülü hareket etme ve attığı adımın bir değil onlarca ilerisini düşünme mecburiyeti getirdi.
Yıllarca yöneticilik yaptım. Sorumluluğumun bilinciyle hiç bir zaman kişilere, kurum ve kuruluşlara, olaylara karşı olumsuzluk içinde olmadım, olumsuz yaklaşmadım. Atalarımızın dediği gibi her şerde bir hayır vardır düsturuyla hep olumlu baktım, ders almaya ders çıkarmaya çalıştım. Bu hareketim yüzünden hiç zarar görmedim fakat benim bu halimden faydalanmak isteyenlerin açtığı yara ve zararı örtmek yine bana düştü.
Başkalarının hatalarını, başkalarının yanlışlarını kullanarak bir yere gelmek yerine, onları kötüleyerek kendime fayda sağlamak yerine kendimce doğru bildiğim, aklım ve mantığım süzgecinden geçirerek faydalı gördüğüm şeyleri yapmayı yeğledim. Ben bunun doğru olduğuna inandım. Kimseyi çıkarım için kullanmadım, kimsenin omuzuna basıp yükselmeyi düşünmedim. Belki bunu yaparak hata ettim, belki yapsaydım daha iyi olurdum bilemiyorum ama ben yaptığımdan asla pişmanlık duymadım. Maksadım kendimi övmek değildi ama yazdığımdan bu sonucu çıkarmakta mümkün. Şunu anlatmaya çalışıyorum; günümüzde bilgi ve becerisi olmayan, üretmeyi bilmeyen kişilerin sığındığı liman başkasını kötülemek, başkasının bilerek yada bilmeden yaptığı yanlışı su yüzüne çıkarıp bundan çıkar sağlamak. Çevremize biraz dikkatlice bakarsak pek çok kimse ben şunu yapmak istiyorum, ben şunu yapabilirim demiyor, sen şunu yanlış yaptın, sen beceriksizsin, senin aklın bu işlere ermiyor, kötüsün, şöylesin böylesin yani gücücün yettiğince kötülemek, karalamak onun sırtına basarak kendini yükseltmek peşindeler. Kendi meziyetini öne çıkarmak işin zor olan yanı, her şeyde olduğu gibi bu konudada kolaycılık işimize geliyor.
Siyasette, ticarette, sanatta, sporda hep başkalarının hatalarından faydalanmak, hep başkalarını kötüleyerek kendimize fayda sağlamaya çalışıyoruz.
Olumlu bakmak kişiye zarar vermez, başkalarının hatalarına bile olumlu bakmalı, ondan yeterince ders almalıyız ki biz aynı hatayı yapmayalım. Şunu unutmayalım, bu gün kötüleyerek, aşagılayarak yerine geçmek istediğimiz, ondan fayda sağlamak istediğimiz kişi yada kişilerin yerine yarın biz geçeceğiz, bizden sonra gelenlerde bizi aynı şekilde kötüleyip aşağılayacak. Biz bu gün birilerini kullanmaya çalışırsak yarın bir başkasıda bizi kullanmak isteyecek. Keskin sirke küpüne zarar demiş atalarımız. Kişilere, kuruluşlara, olaylara karşı olumsuz bakmak ancak bize zarar verir; ancak bizi küçültür.
Ben çevremde çok görüyorum, düşüncesizce yaptığı yanlış çıkışın pişmanlığını yüreğinde hissedeni, hatta yüreğinde bu pişmalığı hissetse bile bunu gururuna yediremeyip akrep gibi kendini zehirlemeye çalışanı. Sizler öyle olmayın, bizler öyle olmayalım, toplumumuzun saygıya, hoşgörüye vede birbirini anlayan ve seven insanlara ihtiyacı var. O kadar düşmanımız varken birde biz bize düşman olmayalım.
Sevginiz daim olsun, Allah'a emanet olun.'

Ramazan Ateş
Enschede-Hollanda