Üniversite öğrencisi iki genç vardı.Aynı lisede okumuşlardı.Şimdi ise farklı üniversitelerde okuyorlardı.Lisede dört sene boyunca aynı sınıftaydılar.Birbirlerine o kadar yakındılar ki birbirlerine kardeşim diye hitap ediyorlardı.Ama erkek olan aslında kız olanı çok farklı bir duygu ile seviyordu.Her kardeşim diye hitap ettiğinde içi kan ağlıyor,daha doğrusu cesaretsizliğinden dolayı kendisini suçluyordu.Aralarının kötü olmasını da hiç mi hiç istemiyordu.O yüzden yüreğindeki duyguları söyleyemiyor,açığa çıkaramıyordu.Bakışlarından,davranışlarından anlaşılmasın diye bir gün aynı sınıfta oldukları başka bir kıza numaradan ben sana seni sevdiğimi söyleyeceğim sende bazı arkadaşlarına söyleyeceksin diye söyleyiverdi.Tabi bu olay sınıfta hemen yankılandı.
Evet fırsat eline geçmişti.Kız olanla dertleşmeye ve uydurduğu hikayeyi anlatmaya başladı.Aslında onu çok seviyorum derken bu sözü karşısındakine söylüyordu.Ona anlatırken döktüğü her gözyaşı aslında o kıza dökülüyordu.Her bir damla gözyaşı da kalbinde bir daha kapanmayacak yaralar açıyordu.Tabi kızda hiçbir şeyden haberi olmadan onun duygularına ortak oluyor o da ağlıyordu.
Günler birbirini kovaladı ama erkeğin kalbinde o sevda hiçbir zaman bitmedi.Artık üniversiteli olmuşlardı.Ve yine mesajlarda,konuşmalarda kardeşim kelimesi erkek olanı yakıp kavuruyordu.Ama elden ne gelebilirdi ki…
Kız olan da erkeği o kadar çok seviyordu ki çok çalışıp yatay geçişle erkek olanın yanına gitmek istiyordu.Zaten erkeğinde hayatta en çok istediği buydu.Zaman ilerledikten sonra belki ona tüm gerçekleri söyleyebilirim diye düşünüyordu.Ve bir gün erkeğe müjde dolu bir mesaj geldi.Mesajda ‘Canım kardeşim benim yatay geçiş oldu.Çok sevinçliyim.Yanına geliyorum artık.’ diyordu.Erkek olan o kadar sevinçliydi ki dünyalar onun olmuştu.Buluşma gerçekleşti.Artık aynı üniversiteye gidiyorlardı.Her gün buluşuyorlardı.Ama erkeğin içinde hep o korku,ümitle karışık bir korku…
Hayattan ümidini kesmiş,ne olursa olsun diyerek ucunda ölüm bile olsa yüreğindeki hisleri söyleme aşkıyla yanıp tutuşan,kendinde o cesareti bulabilen,yaşamı boyunca karanlıktan korkup hiç sabah olmayacakmış gibi yatakta gözleri açık bekleyen bu genç içinde bulunduğu karanlık gecenin ardından güzel bir sabahın gelebilecek olmasını hayal ediyordu.Ve yine bir yerde buluştular.Parkta geziniyorlardı.Ama erkeğin garip sessizliği kızı huzursuzlandırmaya yetmişti.Kız her ‘Ne oldu kardeşim benden bir şey mi saklıyorsun,hadi söyle’ dediğinde o kardeşim kelimesi erkeğin yüreğinin derinliklerine saplanmış bir hançer oluveriyordu.Birden erkek tüm cesaretini toplayarak sana bir şey söylemek istiyorum dedi.Bu öyle bir ses tonuydu ki sanki idamlık bir genç ölmeden önceki son sözlerini söyleyecekti.Kız tüm hayreti ve erkeğin davranışlarından dolayı kendisinde oluşan korkusu ile söyle tabi dedi.O an erkek olan kız olanın yüzüne tüm çaresizliği ve cesareti ile bakıyordu.Birkaç dakika öylece beklediler.Kız olanın ‘Hadi ama seni bekliyorum,hadi söyle’ sözleri erkeğin yeniden uyanmasına yetti.Ve aralarında şu konuşmalar geçti…
ERKEK:Sana 4 seneden beri sakladığım içimi kemiren bir şey söylemek istiyorum.
KIZ:Tabi ki söyle ya çok merak ettim hadi hızlı biraz.
ERKEK:Şimdiye kadar birbirimize hep kardeşim dedik ama ben seni hiçbir zaman kardeşim olarak görmedim.Tek hayalim kardeşim yerine birtanem diyebilmekti.Bunları sana söyleyebilmek için 4 sene bekledim ama daha fazla saklayamadım.Artık ne olacaksa olsun.Sonunu düşünen kahraman olamaz.Şimdiye kadar hep sonumu düşündüm ama bundan sonra düşünmeyeceğim.Ve hayatımda en çok söylemek istediğim sözleri sana söylüyorum.Seni seviyorum. Seni herkesten,seni kendi canımdan bile daha çok seviyorum.Daha doğrusu seni senden bile daha çok seviyorum.
Bu sözlerden sonra uzun bir süre öylece kaldılar.Hiç konuşamadılar.Sadece birbirlerine doyasıya baktılar.Ve kızın ağzından bir şeyler dökülüverdi.
KIZ:Bunu bende senden yıllarca sakladım.Eğer sen söyleyemeseydin ben cesaret edip söyleyemeyecektim bu gerçekleri.Ve benimle birlikte mezara gidecekti.Benimde sana söylemek istediğim bir şeyler var.Seni çok seviyorum birtanem.Seni yaşamaktan bile daha seviyorum.
Bu sözlerden sonra ise ikisininde yüzünde de mutluluk gözyaşları ve kainatı titretecek bir sarılma,Leyla ile mecnunu bile imrendirecek bir kavuşma…
Ve erkek tam kavuştukları bir anda aniden yere yıkıldı.Yaşama gözlerini kapadı.Kız hıçkırarak ağlamaya başladı.Onun içinde her şey bitmişti artık.Kızda artık ölüme gülerek gidiyordu.Ve ölmeden önceki son sözleri:
KIZ.Birtanem sonunu düşünen kahraman olamaz demiştin ya sen düşünmedin sonunu ve kahraman oldun,benim kahramanım oldun.Gözün sakın arkada kalmasın çünkü sana ulaşmaya geliyorum yanına ey fani dünya sana da artık elveda…
Kayıt Tarihi : 3.11.2010 11:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metehan Büyükcivelek](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/03/olumlu-ask-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!