Ölümlü Şiiri - Şule Ersöz

Toprak örtüldü üstüne
Bilen bilmeyen konuştu durdu
Mutluydu dediler
Herkes kendince biliyor
Yorumluyordu
Dogrucu davutlardı ya

Geride bıraktı ölümlü herşeyi
Ufacık mutlulugunu
Geride bıraktı yeter dercesıne
Yakasına sarıldı kaç kez ölüm
Kanını emişi yavaş yavaş
Bir deri bir kemik kalışı
hastalıktandı belki

Ama
Izdırabı hastalıktan değildi
Hastalıktan değildi yüreğindeki kördüğüm
Yavaş yavaş gelen ölüm
İnsanlardandı
Bozdular mutlu yaşantısını
Ağlamasını hiçe saydılar
Yüreğini söküp aldılar
Sevgiyi hoşgörüyü
Yaşama sevincini çaldılar
Yapacak ne vardı
Nasıl yaşanırdı
Yanlızlıklarda tek başına ne yapardı
Sevgisizlikten öldü
Toprak örtüldü üstüne
Bilen bilmeyen söyleyip durdu
Sebepsiz buldular bu ölümü
Mutluydu dediler