Göremedim ki elindekini;
Kılıç mı gül müydü?
Küçük tepeler vardı parmak uçlarında
Işığı tutardı..
Tenimde dolaşırken,
Değmezdi,
Esmer kokusu ulaşırdı.
O yüzden
Pembe kaldı dalında dut
Hiç kızarmadı.
Bir beden örselenir artık,
Sığıntı yerleşir aşka.
Merhametten uzak,
Ölümlü olunur.
Belki kırgın yaşanır ancak..
Kayıt Tarihi : 1.5.2017 13:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!