Ölüm tarlası dehşet çukurunda çığlık
Tellerin mızrabında sazlar ağladı
Dönüp gitmek olur mu ey türkü
Pir Sultan can verirken darağacında
Nefesimi tuttum dudağım kanıyor
Sloganlar aynıydı hep uğurlarken
Çoğaldı kalabalıklar, çoğaldılar
Barikatlar kurdular önlerine
Çığlığımı haykırdım siz içerde yanarken
Kimse duymadı sesimi, Sivas hala yanıyor
Ölümlere şahit olanlar
Utanç duvarı abidesi diktiler
Karanfiller kurudukça açıldı
Susuz mevsimler ağladıkça çoğaldı
Buz tuttu yürekler ateş donuyor
Türküler yargılarken kendini
Şiirler kan olup damladı tellerin üzerine
Ağıt oldu söylendi göç yollarında
Yobazlar sarılırken iktidara kanlı elleriyle
Yavuz Selim Çaldırana geri dönüyor.
Yusuf Ter 14.12.2011
Saat 02.34 İsviçre
Kayıt Tarihi : 14.12.2011 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!