Hüküm sürer ölümün saltanatı.
Dinlemez geldiği zaman evi katı.
Kaybolur aniden doğusuyla batı.
Sonra mezarda sonsuz yaşam,
Duymazsın sen kimsenin sesini.
Tanrıların öğrenemezler ölmesini.
Paylaşmayı ekmeği bölüşmesini.
Cennetle cehennem neyine bırak.
İşkenceler çekersin ölümden ileri.
Senin yüreğinin başlar gizli seferi.
Özlemlerin tamamlar hep sevgileri.
Borcun la harcın kalmaz hiç o an.
Fehmi.
Mahkum olmuşsun sen bir mezara.
Hemen unutulursun ölümden sonra.
Yem olur gidersin aç kalan tanrılara.
Başka yolun yoktur ölümlerden öte.
Kayıt Tarihi : 4.12.2024 16:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!