Ölümler, Ayrılıklar, Elveda, Demeler

Belkide büyüdüm diye anlıyorum artık herşeyi
Çok dokunuyo bana sevdiklerimin bu son gidişi
Ölümler, ayrılıklar, elveda demeler
Korkumdan yaşama bağlıyo hayattan bu gitmeler

Zor geçiyo, çok zor geçiyo ayrılığın ilk günleri
Alışamıyo insan kabullenemiyo ki o gidişleri
Hiç kimseye anlatamıyo içinde olup bitenleri
Anlamıyo insan neleri ölümle eşleştirdiğimi

Sonra sonra geliyo insan kendine
Hatırlandıkça ağlanıyo o eskiyen günlere
Yokluğunu görüyosun onların bugünlerde
Yine başlıyor o hisler, o günler yine gözlerimde

Korkular sardı şimdi bedenimi
Nefes alıp verdiğim heran bilemezsiniz neler düşlediğimi
Nerden bileceksiniz ki Ağustos 15 in nasıl acı verdiğini
Ölüm üstüme gelir düşünürken kimsesizliği

Kaybetme korkusuyla doludur yüreğim
Ailem, dostlarım, sevdiklerim
Acının insana verdiği değeri bilirim
Belki de bu yüzden heran Allah ıma dua ederim

Evet o andan sonra daha iyi anladım herşeyi
Kabul ediyorum bana çok dokundu henüz 15 inde Emre nin gidişi
Giden gitti, belki arkadaşım bile değildi
Ama KARDEŞİM gibi sanki CANIM sonsuzluğa gitti...