Ölümle Yaşamak Şiiri - Abdullah Karadağ

Bir dönüş var;
keskin ani, ve korkutucu
ne getireceği bilinmez,
ancak cesaretin varlığından
cesaret alabilecek
tek düzelikle alınamayacak bir dönemeç,
belki varlığın, ayakta kalmışlığın başlangıcı;
bir ihtimal yokluğa bir kapı...
Hayatın her anında
yeniden doğmak ve ölmek eşit olasılıkta...
Madem böyledir her an
niye korkar ki bunca insan
Sevilen bir bilinmeze adım atmaktan
sorarım sana! !
Ama sen,
sen onlara bakma
kelle koltukta, çıkar kınından yüreğini
ve ölümüne savaş bu hayatla
hayat değil, ölüm bile saklanacak bir mekan arasın
eski-yeni zamanlarda
sen hayatı kovaladıkça ölüm uzaklaşacak senden
ölmek yaşamana bir sebepse
sen yaşıyorsun
elin kolun bağlı
ölümü bekliyorsan
boşuna bekleme derim
zaten yaşamıyorsun.

ITU MAÇKA KAMPÜSÜ
29 Mart 2002
CUMA