Ne uyuyunca, Ne de büyüyünce geçiyor yaralarımız..
Sonunda kabuk tutan yarası olmuyor insanın, acısı büyüdükçe yarasıda büyüyor ve yüreklerimiz yerine rahumuz kabuk tutuyor
'Sonra mı?
Ölümle yaşam arası bir şey..
Kayıt Tarihi : 16.7.2014 19:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!