Ölümle Yaşam Arası Şiiri - Gülgün Solmaz

Sen hiç ölümle göz göze oldun mu?
Zamansız yaşadın mı hiç ölümü
Yüreğinde hissettin mi hiç
Tükendi mi umutların hiç bir bir

Yarınlara umutla bakmak varken
Yaşamın bittiğini hissettin mi?
Yaşadın mı umutsuzca günlerini
Yüreğinde yok oldu mu umutların

Ölümün o soğuk yüzünü
Varlığını içinde hissettin mi hiç?
Yarınlara umutla bakamayacağını
Ölümü taa içinde hissettin mi?

Her gün sabah uyandığında
Bu günde yaşıyorum şükür dedin mi?
Sevdiklerini bir kez daha gördüğünde
Yaşadığına sen hiç şükrettin mi?

Yarın evet yarın acaba gelecek mi?
Yarın uyanabilecek misin sabaha
Sevdiklerini karşında görünce
Yaşadığına hiç bu kadar sevindin mi?

Hayatı dolu dolu yaşamak varken
Senin için bittiğini hiç düşündün mü?
Sevdiklerinden zamansız ayrılacağını
Bir gün bırakıp gideceğini hiç yaşadın mı?

Yüreğim bir alev gibi kavruluyor
Yaşamak istediklerimi yaşayamadığım için
Sevdiklerime doyamadığım için
Onlara bir gün veda edeceğim için

Bir gün elbet o gün gelecek
Beklide beklediğimden çok yakında
Belki hiç ummadığım bir anda
Belki sevdiklerimden çok uzakta

Belki yarınlarım hiç olmayacak
Yaşayamayacağım sonsuzca duygularımı
Açılmayacak gözlerim bir daha
Yüreğimde kaybolacak sevdiklerim

İşte ölümle göz göze olmak bu
Umutlarını tüketmek böyle bir şey
Ölümün soğuk yüzünü içinde hissetmek
Sevdiklerinden uzakta kalmak olmasa
Ne güzel olurdu.

21.12.2003
01.20