Ölümle Yaşam Arası Şiiri - Sinem Sarı 2

Hayatta kaybolmuş biriyim artık,
Olduğum şey ile olmak istediğim şey arasında sıkışıp kalmış biri.
Sabırla ve umutla açmaya çalıştığım her kapının yüzüme sertçe kapatıldığı dönemdeyim,
Ben aslında ne bu dünyadayım ne ölümden sonraki yaşamda..
Hani hissiz kalır ya insan acılarının arasında,
Hani en ufak mutluluk kırıntısı için bile yapabilecek hiçbir şeyi kalmaz ya insanın ,
İşte ben tam da oradayım..
Hayatın herkese ufak da olsa fırsatlar sunduğu yerde ben bana sunulmayanın peşinde koşanım.
Ne yapacağını bilmeyen ama en nihayetinde kötü sonuçlanan her yola girenim.
O yollar çivilerle dolu biliyorum, ayaklarım kan ağlaya ağlaya yürüyorum, ben yoruldum.
Artık bu yolun sonunda mutluluk ya da başarı olmadığını biliyorum,
Yine de o sonda bu iki ihtimalin dışında kalacak olan ne var merak ediyorum..
Aslında ben yaşamı hissetmek istiyorum.
Ölmemek için çok çabalıyorum lakin nefes bile aldığımı hissedemiyorum.
İşte tam şu an, yirmi dört yaşımın ortasında, zifiri karanlık yolların ortasında bir şeyler görmeye çalışıyorum.
Bu çaba beni tüketiyor, bitiriyor, haykırmak istiyorum.
Normal bir insan gibi çivisiz yollardan yürümek, huzuru az da olsa hissedebilmek, mutluluk kırıntısını tatmak istiyorum.
İsteklerimin çok olmadığını da biliyorum, mamafih hiçbirinin olmadığını da…
Yoruldum diye haykırmak istiyorum insanlara, n’olur benden beklentilerinizi kesin, beni beklemeyi bırakın..
Yapamıyorum, hayatın her koşuşturmacasına yetişmeye çalışırken ben bitiyorum..
Ve evet, bu hayatta ne yaşayabiliyorum ne ölebiliyorum.
Hiçliğin tam ortasında…