Vay be ölüm,
Sende mi buldun beni
Saklandığım en kuytu köşelerde………..
Kendimden bile kaçtığım zamanlarda
Ve uçsuz bucaksız sonsuzluklarda,
Unutulmanın acısını yüklenmişken bedenim,
Ve kamburum çıkıp,göğüs kafesim ezilmişken,
Bir tas acı su serpilmişken toprağıma,
Sende mi buldun beni,
Saklandığım en kuytu köşelerde……….
Vay be ölüm,
Gelişini merak ederdim hep
Ve ne zaman gideceğimizi………..
Seven bir sevgili edasıyla tutup,
Çektin ellerimden kıyılarına önce……..
Yüzmeyi beceremediğim sulara ayaklarımı değdirdim.
Sonra boyuma kadar girdim.
Ve boyumu aşan uzaklıklara………
Tıpkı boyumu aşan işlerde boğulduğum gibi.
Sonra,
Son bir nefes bile aldırmadan götürdün.
Sürükledin peşinden alev çemberlerine…..
Vay be ölüm,
Sende mi buldun beni,
Saklandığım en kuytu köşelerde…….
Oysa suskundum………
25.02.06 02:00
Pınar KoçKayıt Tarihi : 25.2.2006 10:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ölüm değil tabii
eser !
Sende mi buldun beni
Saklandığım en kuytu köşelerde………..
' aramaz ve aranmaz.daima yanıbaşımızdadır.bunun bilincinde olduğumuz halde, yaşama bir anlam ve tad vermekten kaçınırız.ölüme yüklenmemek lazım.doğum kadar doğaldır.doğa da mutlaka herkese bir yer vardır.' tebrikler.'
Acaba Azrail memnunmudur hayatından
Sever mi işini
Utanır mı, vijdanı sızlar mı
Kimi canları aldıktan sonra ?
biz buna kısaca özgünlük diyoruz şair,bilirsin.
ayrıca,şiirler adı üstünde çok karmaşık derin duygu ve düşünceleri,çok az kelimeyle anlatırlar.
dolayısıyla her kelime şiir içinde çok değerli olmalıdır,anlamını şiirde kazanmalıdır.yani atasözü gibi olmalıdır şiir,değiştirilememelidir.
kelimelerin şiirde bu denli ağırlığı ve azlığı konusuna da, yoğunluk diyoruz şair bilirsin.
bu iki şey özgünlük ve yoğunluk açısından şiirlerinize yaklaşmak istedim,eksikler gördüm.
bana darılmazsanız,şeytanın gör dediğini gördüm.
darılırsanız bir önceki yazdıklarımı unutun gitsin.
görüşmek üzere şair.hep daha iyiye inşallah.
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (5)