Ölümle Gelen Hayat Şiiri - Gül Aycan

Daha kalemi yeni almıştım ki elime,
Yazılı sayfalar çıktı karşıma defterimde.
Silmeye hakkım yoktu, zaten silgim de yoktu.
Ya yaşayacaktım ya yaşayacaktım.

Omuzlarım küçüktü, taşıyamadı yükünü
Ve her sözüm bir isyan kabul edildi.
Kalbim daha küçüktü, kapattı kapısını.
Her gün bir gün daha ölerek yaşamak gerekti.

Bekledim durdum sona erecek diye
Olanla olması gerekenin mücadelesi;
Ama nafileydi bütün bekleyişlerim;
Ne biri gitti ne de diğeri çekildi.

Elini kolunu sallaya sallaya ölüm
Girdi hayatıma ben hayatı tanımadan.
'Adım ölümdür' dedi, tanıttı kendisini.
Hayattan önce ölümü öğrendim.

Ölümün gitmek olduğunu anladığımda
Ölümü özledim hayatım boyunca
Ve hayatla oyalandım ölene kadar.
Ölüm gelince bütün ikilemler bitti ruhumda.
Her şey olması gerektiği gibi oldu sonunda.

17 Ağustos 2005