Azrail rüzgarlarla yatağıma geliyor
Kanlı yağmurlarla bakıyorum
''ister miydin? ''
diye soruyor
Sessizce kanıyorum
Kanlarım yüreğine değiyor.
Kanatları meltem rüzgarı gibi ılık ve sevecen
'' bu bir savaş güzelim,
senle benim savaşımız,
ne zaman kaybedeceğini bilmiyorsun
ama ben ne zaman kazanacağımı biliyorum'' dercesine
yüzüme çarpıyor
Şimşekler gibi çakıyor kahkahalarım
'' Haha
Sen yaşayan ölü ile oynaşmaya
savaş mı diyorsun
Öyleyse çoktan kaybettin be Melek!
Çünkü ruhumun güllerini aşkımın kabrine gömdüm
Sana sadece dikenlerim kaldı
Sen sevdan için ölmeyi bilir misin be Melek? ''
sözcükleri fırtına gibi yıkıp geçiyor
Eğiliyor karşımda
Reverans yapıyor adeta
Melekler meleklerin canını almaz diyor
Yüreğimi avuçlarken
Ölümle boy ölçüşüyorum
Nefeslerimde...
Kayıt Tarihi : 14.3.2007 15:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!