Ölüme yürüyüş uzun sürüyordu

Gencay Coşkun
281

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

Ölüme yürüyüş uzun sürüyordu

Yılların yorgunluğunda
Sirke gibi tortu bırakıyordum
Bal rengi akşamlar
Yaşıyordum
Yaşayamadıklarım
Yaşatamadıklarım geliyordu
Aklıma
Yutkunuyordum
Susuzluğumu dindirecek
Garip yağmurlar
Yağsın istiyordum
Dünyevi pirelerle
Top yekun savaşıyordum
Girmediğim hiçbir ini kalmamıştı
Ama onlar hala kan emmeye
Devam ediyordu

Sokak lambalarında
Yaşlanıyordum
Bu meretler
Gece feci gözümü alıyordu

İçim acıyordu
Yalnızdı yürek
Kelimelerini anlamadığım
Cümleleri uzun şarkılar çalardı
Kendi iç seslerimde
Ölüme yürüyüş uzun sürüyordu
Yürümekten topuklarım çatlamıştı
Durmak hiç yoktu
İşin ucu en büyük sevgiliydi
Bekletmek olmazdı
Metalar arasında kaybolmuş bir yaşamı
Yaşatılmaktansa
Kendi dünyamda
İçten içe yaşamak
Daha doğru
Daha onurluydu

Dar geliyordu
Çoktan aşılmış yolları
Tekrar etmekten sıkılmıştım
Sonu belli bir filmdi hayat
Gidişatı çok sıkıyordu beni
Acı dolu
Sarı sabır yoluydu
Camlı dikenli yolumda
Sadece sonbaharlar vardı
Her sonbaharda
Yalnız çiğdemler çiçek açardı
Ağlardım
Son gelen ışığa
Uzanan bakışları vardı
Sarı çiğdemlerin
Ellerimi hatırlatan
Bir yapısı vardı
Uzayıp giden yolumda

Çok hücrem
İsyandaydı
Acımasızca
Kırıyordu beni
Kendimle
Çıkartıyordu
Beni benden
Hızla içimi boşaltılıyordu
Kansere dönüyordum
Elimde okeyim vardı
Koyacak gedik bulamamıştım

Ölüme yürüyüş uzun sürüyordu
Sürüldüğüm kasabalardan geçerken
Dinlenmek bile istemiyordum.
Her geçtiğim yer
Benimle beraber tanıdık geliyordu
Kaybolmak istiyordum
Yaban olmak istiyordum
Av mevsimi geldiğinde
Vurulmak için
Deli esen asi bir rüzgara
Savrulmak vardı
Soğuk ama çok soğuk kutuplara

Hiçbir sesin olmadığı
Yalnız diyarlarıma gömülmeye gidiyordum
Tek bir görüntünün olmadığı
Tek bir ıslığın olmadığı
Yalnızlığın imparatorluğuna gidiyordum
Gözlerim dolu dolu
Oluyordu
Yaşamı bozanları
Kumlara boğamadan
Kulluk fabrikalarının
Patronlarını tiplerini benzetmeden gidiyordum
Ölüme yürüyüş uzun sürüyordu
Sıkılıp durmak istediğim
Kaç istasyon oldu
Yola çıkılmıştı bir kere
Onurluca bitirilmesi gerekiyordu
Gözüme bakan gözler
Yüreğimi ısıtan sözler
Tenimi terleten tenler
Çok uzaktaydı bana
Veremli bir hastalıktı gibiydi
Yalnızlık
Bulaştırma ihtimalim yüksekti

Ölüme yürüyüş uzun sürüyordu
Asla hiç bitmeyecek gibi değildi

Gencay Coşkun
Kayıt Tarihi : 10.7.2004 03:20:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Gencay Coşkun