kimse yoktu kapıda
ardına bakmadan emin adımlarla yürüyordu ölüm
her yer karanlıktı her şey sıcaktı
bir kaç adım sonra ölü ruhları yaşatan bir ağaç çıktı karşısına
ve sordu ağaca
hayat nerede?
ağaç umursamaz bir ses tonuyla ve kızgın bakışlar içinde cevap verdi.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta