Ölüme Yakın Şiiri - Ümit Göksel

Nedense bugün peki bir samimiyim söylediklerimde.
Uzun zamandır böyle olmamıştım doğrusu.
Ağır ağır sönen bir lambanın bir ışığı gibiyim.
Puslu görürüyor nedense gözlerim ağır ağır ömrünü tükettiği koskoca dünyayı.
Bir muammaydı,belkide son veda.
Düğüm düğüm olan boğazımdan,kelimeler sanki cıkmamak için direniyordu.
Kalbimde inceden sızı,ellerimde gözle görülemeyecek kadar hafif titremeler var.
Aklıma takılan bir sürü cevabı olmayan sorular,ve bir el sıkıyordu boğazımı.
Kabullenmesi zor,bir okadarda gerçek olan bir şeymiydi?
Nedendir bilmem bugün yakın hissettim ölüme kendimi.

14/10/2005