Koskoca dünyada bir küçük noktayım.
Ne varlığımı bildim ne de yoktayım.
Uzanırım toprağa biraz, uykudayım.
Yalnızlıktan her gün biraz daha solmaktayım...
Ama yaşayacağım ozanların türküsünde,
Titreyeceğim sokakta üşüyen kedinin nefesinde, Süzüleceğim gökyüzünde, bir çocuğun maviliği izleyişinde.
Ölüme her gün biraz daha yaklaşmaktayım...
Kayıt Tarihi : 4.9.2024 20:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!