Kimileri için
Bir şeylere inanmak inandığından kopmak
Hep zaman aldı
Söz konusu ben olunca herşey çok farklıydı
Herşey acımasız dı
Benim inandığım şeyler benden hep can aldı
Yaşarken öldüm
Ve bir daha hiç bir şey sıradan olmadı
Ruhum azaba çekil di
Can vere vere kopmanın eşiğine geldim
Ölüme uyandım
Hayat ne bilmedim görmedim ne yazık ki
Acılarla soldum
Toprak susuz ve nefessiz kırgın bir can idi
Her mezarda bir ben vardım
Tüm ölümler bana sığındı ben hayata tutunamadım
Yüzleştim aynalarla sonra
Eriyen bir beden gördüm huzur ölmüştü ben ölü
Aynalar kırıldı
Ben yarım yamalak paramparça dağıldım
Kayıt Tarihi : 22.6.2017 17:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Bayram](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/22/olume-uyandim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!