Ölüme Üç Kala Şiiri - Emir Cez

Yorulduğumu fark ettim, ölüme üç kala
Göğsüm parçalanmış kalbimde yara
Seslensem duyar mısın beni, uzaklarda?
Hiç silinmedi kokun, bu dudaklarda

Tatsız artık çoğu şey, hayatımın baharında
Gözlerim arıyor seni, gökteki bulutlarda
Kuşlar bile cıvıldamıyor, şu sabahlarda
İyi olan sonlar, neden hep masallarda?

Oturdum ses teline, kulaklarımda büyük neşe
Kapandı kalp yaralarım, tek bir nefesinle
Geçti yorgunluklarım, senin tebessümünle
Yarınlarım seni soruyor, tut artık ellerinle