Biz büyüyemedik be dostum!
Meyve ağaçlarını taşlamak ve saklambaç oynamakla geçmiyormuş hayat.
Büyüdük!
Büyüdük de kime büyüdük, neye büyüdük?
Meğer dostluğa kardeşliğe büyümüşüz...
İlk karakola düştüğümüz günü hatırlıyor musun?
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
