Ölüme Taş Atan Yürekler Kadar Gencim

binasırlık bir çınar kadar yaşlı
binasırlıkçınarın filiz vermiş sürgünü kadar
gencim
bir yandan biterken direncim
ve içimi oyarken öteyandan arsız kurtçukları şaron’un
zeytindağı kendi haçını taşırken bu kez sırtında
ve bir kurşunatımı uzağındayken bebeler ölümün
ki bebeler filizleri ve bebeler yeni sürgünleriyken yaşamın
sürgünseler bir kahpe paletin önüsıra
roketatarların ninnisiyle uyumaya alışkın ve
aşları kurşunsa ve dikse başları hala ve sapansa haykırışları
yürekleri ellerinde taş ölüm arkadaş olmuşsa
ki onlar bebelerimiz ve bebeler filizleriyse yaşamın
ki bebeler geleceğimiz ve sürgünleriyse umudun
binasırlık bir çınar kadar yaşlı
ama filistin’de bir çocuk kadar gencim