utanç çehresi yüzlerimiz
ne olur artık uyan kadın!
acılar nakış olmuş işleniyor kalbine,
ölümün duygularıma vurmuş..
sen!
gülüp geçme,
ölüme randevu verme kadın...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla