Kapanır her gece gözlerim,
Açılınca gün doğumunu izlerim.
Düşün bakalım bu döngü neden?
İhtiyaç duymasaydı ya uykuya beden?
Görmeni istedi belki Yaradan!
Uyumayacaksın sen ebeden!
Bugünün sabahı gibi uyanacaksın birden.
Aniden ve kabirden...
Kör gözlere parmak gibi; bak öğren numuneden.
Saat gece iki kırkdört, hadi ben yine ölüyorum.
Kayıt Tarihi : 23.12.2014 19:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!