Ölüme Nazire Şiiri - Mustafa Acıoğlu

Birer birer sararıyor insanlar
Sonbahar çökmüş gibi
Birer birer dökülüyorlar
Sararan yapraklar gibi
Toprak bu ana gibi
Sarıp sarmalar hepsini
Sormaz ki kimdir nedir
Kimin nesi kimin fesi

Daha ben doğmadan her iki dedemi
Sonra babannemi
Ve anneannemi
Sonra Cevher
Sonra Şamil
Sonra Ahmet
Sonra Halit
Gittiler birer birer

Ölümler bana koymaz
Desem büyük yalan olur
Ölümler ırgalamaz
Desem bir vidansızlık
Ağlıyorum desem mübalağa
Çok da umrumda
Sanki dertleri dert ettikleri
Ama seviyordum
İşte öylesine
Ve hala yaşıyorum
Ben de onlar gibi ölesiye

Ölüm ölüm ise
Ölüme ölüm denilebilir
Ölüm ölüm değilse
Ölmeye ne denilebilir