Ey nefsim bu edanla ne cüretle yürürsün?
Bu “yer” ağzını açmış, yuttuğunda görürsün!
Onun kara bağrına yattığında çürürsün!
Sen ölüme mahkumsun, ne olacak hallerin!
Ne evlat, ne mal, ne mülk, seninle gelmeyecek,
Ne yardımcın, ne dostun, yüzüne gülmeyecek
Zamanla, torunların adını bilmeyecek,
Sen ölüme mahkumsun, ne olacak hallerin!
Olur mu dünya için, Ahir eti öte it.
Ömür boyu kabahat, ebedi bir nedamet
Ey nefsim uyan artık, kendini bir adam et
Sen ölüme mahkumsun, ne olacak hallerin!
Allah için ne yaptın, kendine ne kazandın?
Sen dünyada bir zalim, sen şımarıp azandın!
Sen hududunu aştın, yasaklara uzandın!
Sen ölüme mahkumsun, ne olacak hallerin!
Kayıt Tarihi : 6.2.2014 16:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!