Yeni bir işe girmek üzere
yüzünde o insani zafer ifadesi okunuyor.
İşte yine bir şeyden dolayı mutlu hissediş! ..
Ötesi ne olabilir ki?
O kadar...
Yeni bir işe sıçramasaydı
yine rutinin verdiği rehavetle
ruhunu teslim etmiş halde somurtacak mıydı?
Kesinlikle! ..
Şimdi yeni bir işe girmek üzere
bu işindeki son haftası...
işten işe zıplarken giyindiği o geçici zafer pelerini
yine dalgalanıyor
1 yıl sonra durulacağını bile bile
insani zafer mutluluğunun tadını çıkartıyor.
Başının üzerindeki bulutların ardında
görünmeyen ruhu sürgünlerde
haberi yok birçoğu gibi...
Sadece geçici zaferin aldatıcılığında
takılıyor.
Bu yüzden
hep geçici insani zaferlerden kanmış insanoğlu
yıllarını oyunlara kurban ediyor.
ve çoğu, hem de büyük bir çoğunluğu
ölüm sandıkları gerçek doğuma
emekleyerek bile değil
kundakta başlıyor.
(Eylül 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 12.9.2006 11:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!