Ölüme Koştum Şiiri - Abbas Paksoy

Ben de, doğduğum günden beri.
Ölüme koştum, adım adım.
Asla, dönüp gitmedim geri.
Ölüme koştum, adım adım.

Düştüm, çaresiz bir sevdaya.
Güzel gelmedi, benim hay’a.
Nere gittimse, kaldım yaya.
Ölüme koştum, adım adım.

Gül kucak açtı, bülbülüne.
Bülbül kavuştu, al gül’üne.
Ben varamadım, sevdiğime.
Ölüme koştum, adım adım.

Derdimi anlatamam, dosta.
Sahip olamadım, bir post’a
Sevdalının, her günü hasta,
Ölüme koştum, adım adım.

Ateş yanar, alev görünmez.
Âşıklara, derdi sorulmaz.
Paksoy’un, yarası sarılmaz.
Ölüme koştum, adım adım.